Mój artykuł ukazał się dziś na www.pb.info.pl
Zachęcam do przeczytania:
Biżuteria artystyczna to szereg przenikających się twórczych poszukiwań. Traktowana jako dziedzina sztuki może mieć niezliczoną ilość wcieleń. Podlega tym samym regułom co sztuka, gdyż pewne tendencje pojawiają się, a inne zanikają. Po pewnym okresie eklektyzmu przychodzi czas na wyciszenie. To właśnie wzory minimalistyczne są oszczędną odpowiedzią na ekspresyjną formę wyrazu artystycznego.
Biżuteria autorska spod znaku minimalizmu wyraża się w redukcji formy, eliminacji ekspresji i dekoracyjności oraz w surowych abstrakcyjno-geometrycznych kształtach. Na ogół jest to biżuteria bardzo prosta, która wywołuje w odbiorcy poczucie sterylności, kontemplacji i ciszy.
Pierwotne kryteria tego nurtu pochodzącego z Ameryki zawierały się w paru głównych zasadach, z których najważniejsze były trójwymiarowość obiektu, seryjność i użycie przemysłowych materiałów. Biżuteria ta wielokrotnie tchnie zabawą z przestrzenią oraz efektami wizualnymi. Tendencje minimalistyczne pojawiały się za granicą w latach 60., u nas natomiast można dostrzec jedynie jej echa. Warto wspomnieć klasyków światowej sławy: Michael Becker, Fritz Maierhofer, Helfried Kodré. Omawiając ,,biżuteryjny” minimalizm nie można również zapomnieć o szkole padewskiej.
|
| Tomasz Jagiełło-Piwoszczuk |
|
|
| Tomasz Jagiełło-Piwoszczuk |
|
Jak zatem tendencje minimalistyczne wyglądają na naszym podwórku? Chociaż w polskiej biżuterii kierunek jako taki nie istniał, w latach 70. i 80. powstały prace w tym duchu. Bez ozdobników, nawiązujące do tradycji konstruktywizmu. To głównie biżuteria surowa w formie, która zdecydowanie łamała kanony panujące w świecie złotnictwa artystycznego. Między innymi taką biżuterię tworzyli i nadal tworzą Marcin Zaremski i Andrzej Bandkowski. Ukształtowały się wówczas artystyczne osobowości o wyraźnych minimalistycznych cechach: Jarosław Westermark, Tomasz Jagiełło-Piwoszczuk, czy polski duet złotniczy: Joanna i Tadeusz Jaworscy.
|
| Joanna i Tadeusz Jaworscy |
|
Tendencja ta pojawia się również w biżuterii projektantów młodszego pokolenia, którzy celowo ,,obdzierają” swoje prace z ozdobników skupiając się na ich konstrukcji. Tworzą oni zgodnie z ponadczasowym hasłem „forma podąża za funkcją”. W tym wypadku biżuteria zaczyna wkraczać we ,,wzornicze” myślenie. Przykładem może być twórczość projektantów: Radosława Szweda, Mikołaja Mayzela oraz Piotra Małysza.
Gabriela Chmielarz
Fot.: Archiwum autorów
W zapowiedzi praca Tomasza Jagiełło-Piwoszczuka
2 komentarze:
super artykuł!!!
Dzięki :D
Prześlij komentarz